Podróżowanie po Korfu – ważne informacje i ciekawostki

Korfu to pierwsza grecka wyspa, którą odwiedziłam. I byłam nią na prawdę zachwycona! 🙂 Dużo zieleni, góry i pagórki, piękne widoki na morze, góry i klify. A to wszystko razem na tej małej wysepce. 🙂

Oczywiście muszę podzielić się z Wami moimi przeżyciami i doświadczeniami. 🙂 Dzisiaj przedstawiam Wam pierwszy wpis z serii o Korfu – będzie o transporcie, będzie też kilka ważnych informacjach i ciekawostek. Jeśli wybieracie się na Korfu to przeczytajcie koniecznie. 🙂 W tej serii pojawią się jeszcze wpisy o naszych wydatkach oraz oczywiście o miejscach, które trzeba zobaczyć. 🙂

Kilka informacji i ciekawostek o Korfu

Korfu to grecka wyspa leżąca na morzu Jońskim niedaleko Albanii. Nazywana jest zieloną wyspą i nie na darmo. 🙂 Mnóstwo tutaj przeróżnej zieleni, która na wąskich drogach dosłownie wchodzi na jezdnię. 😉

Korfu ma spory problem z wywozem śmieci. Dla nas był to szok jak co jakiś czas widzieliśmy śmierdzące mini wysypiska śmieci. Niestety produkujemy ich strasznie dużo, a transport czy utylizacja ich na wyspie pewnie do najłatwiejszych nie należy.

W całej Grecji (w tym również na Korfu) nie powinniśmy wrzucać papieru toaletowego do toalety. Ze względu na kiepski system kanalizacyjny może to grozić zapchaniem rur… no i sami wiecie.

Niemiłym problemem na Korfu są… komary. Pierwsze co kupiliśmy w markecie to właśnie płyn odstraszający, który niestety nie był super skuteczny, bo i tak po pierwszej nocy byliśmy cali w bąblach. 🙁 Na szczęście gdy wybiliśmy większość z nich i zasłoniliśmy się moskitierą nie było już tak źle. 😉

Kumkwat (Koum Quat) to cytrusowy owoc, który został przywieziony do Europy z Chin. Głównym miejscem upraw kumkwatu jest Grecja, a szczególnie Korfu. Sam owoc jest podobno dość gorzki, za to można go spróbować pod przeróżnymi innymi postaciami – dżemy, słodycze, likiery, itp. My spróbowaliśmy likieru, który był bardzo słodki, wiec na pewno zasmakuje tym, którzy lubią takie smaki. Mi smakowało. 😉

Kuchnia Korfu to oczywiście głównie kuchnia grecka. Jako fast food króluje tutaj gyros pita, który jak najbardziej polecam. 🙂

Z innych dań próbowaliśmy:
– Musaka – zapiekanka z bakłażana, pomidorów oraz mielonego mięsa, z całą masą żółtego sera. Szału nie było. 😉

– Souvlaki – grillowane szaszłyki z mięsa wieprzowego. Bardzo smaczne. 🙂

– Kleftiko – pieczona w pergaminie jagnięcina. Nam trafiła się mega słona (nie wiem czy taka ma być), ale za to samo mięso rozpływało się w ustach. 🙂

– Lamb chops – czyli kotleciki jagnięce. Mega miękkie i pyszne mięso 🙂

– Corfiot salad – czyli sałatka prosto z Korfu. W jej skład wchodziło Nouboulo (czyli tradycyjna, wędzona Korfiańskia wieprzowina marynowana w winie), niebieski ser, figi, orzechy włoskie, grecka musztarda, sos winegret i sałata. Świetne połączenie mocnych smaków – bardzo mi smakowało. 🙂

Podróżowanie po Korfu

A teraz nastąpi mała zamiana, ponieważ to T zawsze organizuje transport podczas naszych podróży, no i przede wszystkim jest kierowcą. 🙂 Dlatego też poprosiłam go o kilka rad dotyczących przemieszczania się po Korfu. 🙂

Środek transportu – wybór

Według nas najlepszym i najwygodniejszym sposobem na podróżowanie po Korfu jest wynajem samochodu. Wiadomo, są inne opcje takie jak komunikacja zbiorowa (korfiańskie Green buses), skuter czy może nawet autostop. Nie możemy się jednak odnieść do tych opcji, bo ich nie przetestowaliśmy, ale np. podczas 7 dniowego pobytu i przejechaniu około 500 km po tamtejszych drogach, zielony autobus widzieliśmy tylko raz, może dwa razy, więc chyba nie jeździ on zbyt często.
Fakt, wiele dróg było takich, że po prostu autobus by się nie zmieścił, dlatego też plus dla samochodu – dojedziesz do większej ilości miejsc, powiedziałbym że do większości.

Skuter z racji tego, że teren jest górzysty, drogi dziurawe i często bardzo wąskie, bez zabezpieczonego pobocza, wydaje się dosyć niebezpieczną i niewygodną opcją. Wydaje się, że potrzeba sporego doświadczenia na jednośladach jeżeli chce się wjechać wszędzie. Na pewno wypróbujemy skuter na innych, mniejszych greckich wyspach, które zamierzamy w przyszłości odwiedzić.

Nie jesteśmy typami autostopowiczów, więc nad tym w ogóle się nie zastanawialiśmy i nie wiemy jak to wygląda na Korfu w praktyce.

Padło na samochód

Tak więc samochód, opcja dla wygodnickich, co uwielbiają powiew z zimnej klimatyzacji w gorący upalny dzień. Opcje są dwie: duża globalna wypożyczalnia, z reguły dostępna od razu na lotnisku, oraz małe lokalne wypożyczalnie. My ze względu na cenę, renomę oraz częste promocje wybieramy tę pierwszą opcję.

Lokalne wypożyczalnie są z reguły droższe, ale posiadają inne zalety – często np. brak wkładu własnego w razie „W” oraz nie jest potrzebna karta kredytowa.

Póki co, zawsze braliśmy samochody z większych wypożyczalni, czasami wręcz po śmiesznie niskich cenach, bez dodatkowego ubezpieczenia, i wszystko było ok. Za każdym razem mamy jeden problem – brak karty kredytowej, tylko debetówki albo prepaidy. Zawsze jednak udawało się, czasami nawet bez zająknięcia obsługującego, wypożyczyć samochód na debetówkę. Tym razem pojawił się problem. Pan dał nam dwie opcje: pełne ubezpieczenie (za dosyć niską cenę 7 euro/dzień) albo depozyt gotówkowy (650 euro). Jako że pełni optymizmu, zakładamy, że wszystko będzie ok, oraz trochę z nas skrobiniarze ;), wybraliśmy gotówkę z bankomatu, który był 10 metrów dalej i wpłaciliśmy depozyt. Dostaliśmy pokwitowanie, dodatkowe zdjęcie pokwitowania (just in case) i polecieliśmy na parking. W sumie to niewielka różnica – blokada a depozyt gotówkowy – w dodatku od razu po oddaniu samochodu kasa wraca do nas. Opcja dobra, ale rzadko kiedy ją widziałem, częściej wciskają pełne ubezpieczenie albo „Sorry Gregory”.

Wypożyczalnie

Auto wypożyczyliśmy w Alamo, obsługiwane na Korfu przez wypożyczalnię Enterprise i na 7 dni kosztowało nas to 137 euro, więc około 19,5 euro/dzień. Dla porównania sprawdziliśmy ceny w lokalnych wypożyczalniach w Sidari i było to 30 euro/dzień.

Wiadomo, na dwie osoby i szczególnie na południu gdzie drogi wąskie, najlepiej wziąć najmniejsze auto jakie się da – nam przypadł Suzuki Celerio. Auto chociaż stosunkowo nowe (przebieg koło 12 tys km), widać swoje już przeżyło. Kilka większych zadrapań i odprysków, oba boki dosyć porysowane, dlatego też trzeba wszystko dokładnie udokumentować podczas odbioru samochodu. Pani na parkingu była bardzo miła i pomocna, wszystko dokładnie znaczyła, nawet te rysy, których sami nie zauważyliśmy. Powiedziała tylko, że bocznymi rysami powstałymi od drzew i krzewów mamy w ogóle się nie przejmować. Potem dowiedzieliśmy się dlaczego – niektóre wąskie uliczki były dość zarośnięte, więc ciężko było uniknąć kontaktu z krzakami. 🙂

Drogi na Korfu

Przeróżne, różniste. Autostrad oczywiście nie uświadczycie (jechaliśmy tylko jedną, krótką „2-pasmówką” pomiędzy stolicą a Gouvia). Czasami można spotkać, choć rzadko, szerokie drogi jednopasmowe. Częściej te węższe, ale dalej na 2 auta. Dosyć często na Korfu znajdziecie drogi na jeden samochód, które miejscami są trochę szersze żeby było jak się wyminąć.

Stan dróg, no wydaje mi się, że dużo gorszy niż w Polsce. Sporo dziurawych dróg, brak chodników, więc trzeba uważać na pieszych, szczególnie jak nie ma nawet pobocza. Często do miejsc, do których dojeżdżaliśmy, prowadziły te mniejsze drogi, bardzo wąskie. Zdarzało się nam cofać po kilkadziesiąt/set metrów, żeby wrócić do miejsca gdzie da się wyminąć z samochodem z naprzeciwka. Na szczęście na tego typu drogach ruch był niewielki, czasami przez kilka minut brak było innych samochodów. Uważajcie – nawigacja potrafiła wyprowadzić nas na manowce – prowadziła na takie bezdroża albo stromizmy, że biedny Suzuki z silnikiem 1.0 i napędem tylko na przód miał niemałe kłopoty. Jak pod górkę buksują koła, ślizgamy się na pierwszym biegu, z jednej strony przepaść, auto nie chce już jechać, a przyczepność powinna być top-notch, bo jeszcze asfaltu nie zwinęli, to wiedz, że coś się dzieje ;). Także czasami trzeba było się po prostu rozpędzić i mieć nadzieję, że nic nie będzie jechać z naprzeciwka, bo jak się zatrzymamy to kaplica.

Zaletami dróg na Korfu są oczywiście widoki i serpentyny – kto uwielbia górskie drogi to wie o czym mówię.

Kolejna rada, miejcie baczenie na znaki, szczególnie stopu. ;] Wyglądało to tak, jakby na Korfu nie mieli jednego standardu znaków – czasami były one takie malutkie, ledwo widoczne, a droga, którą się jechało biegła wprost, ewidentnie główna, a tu nie, taki zonk, znak stop i ustąp pierwszeństwa.

Chaosu komunikacyjnego jako takiego nie było – poza stolicą Korfu, gdzie ruch był dużo większy, światła często nie działały, a skutery wyprzedzały się na 4tego, czy nawet na 5tego i to bardzo często. Skutery jechały to z lewej to z prawej, więc trzeba mieć na nie oko (szczególnie jak się poskąpiło na pełnym ubezpieczeniu, haha).

Dzięki T! 🙂

To tyle na dziś. Mam nadzieje, że dowiedzieliście się czegoś ciekawego i Korfu, a wskazówki dotyczące transportu przydadzą się na Waszej wycieczce. 🙂 Jeśli macie jakieś pytania piszcie śmiało w komentarzach.
A już wkrótce pojawią się kolejne posty z wydatkami i ciekawymi miejscami do odwiedzenia. 🙂